Ο ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΙΠΡΑ

Κύριε Διευθυντά

Η προβληματική και με έντονη παθογένεια περίοδος που περνά σήμερα ο τόπος, εξέθρεψε φαινόμενα τύπου Μιχαλολιάκου, Καμμένου και Τσίπρα.

Ο λαός ψήφισε με θυμό, τιμωρητικά και εκδικητικά.

Το φαινόμενο αυτό βέβαια δεν προοιωνίζει ελπιδοφόρα εξέλιξη.

Δεν κρίνω την ψήφο του λαού, η οποία ήταν και αναμενόμενη και δίκαιη.

Οι μόνοι οι οποίοι δεν το αντιλήφτηκαν, ήταν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, οι οποίοι, γι αυτό και μόνο θα έπρεπε να παραιτηθούν.

Τα δυο πρώτα φαινόμενα Μιχαλολιάκου και Καμμένου τα θεωρώ εφήμερα.

Το φαινόμενο Τσίπρα, χρήζει βαθύτερης ανάλυσης και προβληματισμού.

Δεν είναι όμως της παρούσης για εκτεταμένη ανάλυση. Θα περιοριστούμε σε απλούς χαρακτηρισμούς.

Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα οποία εκδηλώνονται στην συμπεριφορά του κ. Τσίπρα, είναι:

Πρώτο χαρακτηριστικό γνώρισμα: ο Βοναπαρτισμός, ο οποίος φάνηκε όταν απευθύνθηκε προς τους ηγέτες της Δύσης με επιστολές, με τις οποίες ζητούσε να συναντηθεί με αρχηγούς κρατών, και με έμμεσες απειλές. Το φαινόμενο αυτό αποδεικνύει και παιδαριώδη ανωριμότητα. Φαίνεται  ότι αγνοεί ή λησμονεί ότι «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, ενώ η αλαζονεία είναι χαρακτηριστικό της ανωριμότατος.

Δεύτερον: η αλαζονεία και η μεγαλαρχία του.

Αυτό αποδεικνύεται από την συμπεριφορά του προς τους αρχηγούς των δύο τότε μεγάλων κομμάτων, από τους οποίους απαίτησε με κυνισμό να άρουν τις υπογραφές των, πριν τους συναντήσει.

Τρίτο γνώρισμά του είναι, ο άκρατος και άκριτος λαϊκισμός.

Χαϊδεύει τα αφτιά του λαού με υποσχέσεις ανέφικτες και ουτοπιστικές. Σε περίοδο που ο λαός βρίσκεται σε βαθιά οικονομική  ανέχεια, ευχαρίστως ακούει λόγια παρηγορητικά και ελπιδοφόρα, έστω και αν πιστεύει ότι αυτά είναι ανέφικτα.

Ιταμός  λαϊκισμός είναι,  όταν διακηρύσσει ότι θα κυβερνήσει μαζί με τον λαό. Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό πρακτικά; Εννοεί ότι θα κάνει δημοψηφίσματα ή ότι θα κυβερνήσει με τον λαό κατά τον γνωστό τρόπο που χρησιμοποίησε η Σοβιετική Ένωση, τότε που τα ειδεχθέστερα εγκλήματα γίνονταν εν ονόματι του σοβιετικού λαού.

Λαϊκίζει βάναυσα ο κ. Τσίπρας, όταν υπόσχεται ότι θα καταργήσει το Μνημόνιο, ανεξαρτήτως συνεπειών.

Ο κ. Τσίπρας είναι και ευφυής και με ικανότητες νέος πολιτικός. Θα μπορούσε και θα μπορεί να αναδειχτεί ο νέος ηγέτης που έχει ανάγκη ο τόπος, αν βέβαια ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και η δημεγερτία του, έχουν ως αποκλειστικό σκοπό να κερδίσει ψήφους και εν συνεχεία να κυβερνήσει με σύνεση και με ρεαλισμό. Είναι γνωστό ότι οι πραγματικοί ηγέτες δεν λαϊκίζουν. Και έχουμε παραδείγματα από την ιστορία μας, όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Θα πρέπει να διαβάσει τις βιογραφίες των ο κ. Τσίπρας.

Αν όμως είναι συνεπαρμένος από σοσιαλιστικά ιδεολογήματα παρωχημένων και αποτυχημένων ιδεολογιών που καταδίκασαν την μισή ανθρωπότητα σε φτώχεια, σε ανελευθερία, σε δυστυχία, εάν πράγματι ελαύνεται από τον πόθο να επαναφέρει τον σοσιαλισμό και να καταργήσει βαθμηδόν την αστική δημοκρατία, τότε δεν είναι μόνο αλαζών, δημαγωγός και δημεγέρτης, αλλά και απόλυτα επικίνδυνος.

Ελπίζω, επειδή τον θεωρώ ευφυή, ότι θα ακολουθήσει τον δρόμο του ρεαλισμού και της σύνεσης. Τα σημερινά οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα, δεν συνηγορούν για εκτροπές, ουτοπιστικές,  αντιιστορικές και προ πάντων αντιδημοκρατικές και ανελεύθερες.

                                             Δρ Νικόλαος Κόλλιας

                                                 Μελίσσια Αττικής