Κυριακή 15 Ιουνίου 2014


                                                    ΈΡΩΤΑΣ
Παραληρήματα

 Η προσπάθεια να εμβαθύνει κάποιος  στο βίωμα του έρωτα, είναι σαν να αναζητά την αλήθεια της ζωής, ψάχνοντας ανατομικά σ’ ένα πτώμα.
Ο έρωτας είναι φυγή, είναι απογείωση, είναι πλημμύρα, είναι απερίγραπτες κορυφώσεις, είναι έξοδος από τη καθημερινότητα. Είναι αποδόμηση της καθημερινότητας.
Πάλλονται οι εσωτερικές δομές της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι η μουσική που αναδίδουν οι βαθύτερες χορδές της ψυχής του ανθρώπου. Είναι η ανθρώπινη τραγωδία στην κορύφωσή της.
Ο έρωτας υπερβαίνει τους ορίζοντες και οδηγεί τον ψυχισμό πέραν των οριζόντων, σ’ ένα γλυκύτατο χάος.
Είναι  μοναδική η στιγμή του μεγάλου έρωτα. Είναι το μαρτύριο, είναι οι μεγάλες κορυφώσεις, είναι οι ακραίες στιγμές.
Καθιστά τον άνθρωπο ευάλωτο, ανασφαλή, μετέωρο.
Ζει τις αντιθέσεις ευτυχίας και δυστυχίας, ανασφάλειας και βεβαιότητας κτητικότητας και δοτικότητας.
 Ο έρωτας διαβαθμίζεται. Η έντασή του κλιμακώνεται. Η αφετηρία του είναι ένα απλό άγγιγμα. Μια πρωτογενής συγκινησιακή φόρτιση. Αόριστη και ρευστή αίσθηση του διαφορετικού. Με τον χρόνο μεγενθύνεται η αισθησιακή φόρτιση. Ο χρόνος δε της κορύφωσης και απόλυτης κυριαρχίας του ερωτικού πάθους, εξαρτάται από την πρόκληση του ετέρου, αλλά και από τις ιδιομορφίες του υποκειμένου, από τις ευαισθησίες, από τις διάφορες καταβολές, κληρονομικές, επίκτητες και από την συμπεριφορά του ετέρου.
Ο έρωτας εδράζεται και κορυφώνεται στους ψυχισμός δυο προσώπων. Εάν  είναι μονομερής, ο έρωτας βιώνεται τραγικά, με μοναχικότητα και είναι μαρτυρικός.
Όταν δεν υπάρχει βιωματική  αντιστοιχία, τότε βιώνει την τραγικότητα της μοναχικότητας. Η βιωματική πορεία του έρωτα είναι απρόβλεπτη και απροσδιόριστη. Διαβρώνει τον εφησυχασμό και αναστατώνει την εσωτερικότητα.
Συντελούνται κοσμογονίες στον ψυχισμό του ανθρώπου. Οι στιγμές του έρωτα είναι οι πιο αληθινές στιγμές στην ζωή του ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα και οι πιο τραγικές. Ο έρωτας δεν συγχέεται με την αγάπη. Άλλες οι ιδιότητες της αγάπης και άλλες του έρωτα. Ο έρωτας έχει κτητικότατα, ιδιοτέλεια και πάθος, το οποίο μπορεί να γίνει αυτοκαταστροφικό ή και εγκληματικό.

Διόνυσος ο Κιθαιρώνιος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου