ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

 Η ονομασία της FYROM

Πιστεύω ότι ένα σύνθετο όνομα για τη Fyrom δεν είναι εθνικά επιλήψιμο. Η πιο αρμόζουσα ονομασία νομίζω ότι είναι «Άνω Μακεδονία». Θεωρώ ότι η ονομασία αυτή ικανοποιεί και τους Σκοπιανούς αλλά και την ιστορία μας, γιατί Ανω Μακεδονία την ονομάζαμε κι εμείς κατά τον 19^ο αι. Άλλωστε, δεν πρέπει να παραιτηθούμε του ονόματος Μακεδονία για την περιοχή αυτή. Η περιοχή των Σκοπίων ονομάστηκε το 1912 Μακεδονία του Βαρντάρ (= Αξιός) {έκταση 26.000 χλμ} και Μακεδονία του Πιρίν, η περιοχή που ανήκει στη Βουλγαρία {έκταση 6.000 χλμ}, ενώ Μακεδονία του Αιγαίου, η ελληνική Μακεδονία {έκταση 34.000 χλμ}. Πρέπει, βέβαια, να σημειώσουμε εδώ ότι τα σύνορα της ελληνικής Μακεδονίας συμπίπτουν με τα σύνορα της αρχαίας Μακεδονίας. Οι άλλες περιοχές ονομάστηκαν Ανω Μακεδονία πολύ μεταγενέστερα. Κατά τον 19^ο αι. δεν υπήρχε μακεδονική εθνότητα ούτε μακεδονική μειονότητα. Υπήρχαν μόνο Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι και Αλβανοί. Το μακεδονικό ζήτημα είναι δημιουργία του ρωσικού πανσλαβισμού ή του πανρωσισμού με πρωταγωνιστή τον Ρώσο πανσλαβιστή – πανρωσιστή Ιγνάτιεφ, ο οποίος αρχικά ήταν στρατιωτικός, στη συνέχεια διπλωμάτης και στο τέλος υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας. Ο Ιγνάτιεφ ήταν πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κων/πολή από το 1864 έως το 1878. Θεωρείται ο δημιουργός της μεγάλης Βουλγαρίας, με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1877/78 μετά τον ρωσο-τουρκικό πόλεμο του 1876/77. Εργάστηκε άοκνος για να εκβουλγαρίσει τη Μακεδονία με σκοπό να τη χρησιμοποιήσει ως όργανο του πανρωσισμού. Έτσι, άρχισε ο ένοπλος αγώνας στην πρώτη δεκαετία του 20^ου αι. Ελλήνων – Σέρβων – Βουλγάρων. Η θυσία των Ελλήνων στον Μακεδονικό αγώνα διέσωσε και τη Μακεδονία από τον εκβουλγαρισμό.

            Το σκοπιανό κράτος ιδρύθηκε το 1945 από τον Τίτο, ο οποίος διαίρεσε τη Γιουκοσλαβία σε έξι ομόσπονδες δημοκρατίες και δύο αυτόνομες ηγεμονίες. Ο Τίτο ήταν Κροάτης και ήθελε την εξασθένηση της δύναμης της Σερβίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο διαίρεσε τη Γιουκοσλαβία σε Δημοκρατίες. Αρχικά επιθυμούσε και την ένωση της ελληνικής Μακεδονίας, αλλά η ηγεσία του ΚΚΕ παρά το γεγονός ότι αρχικά είχε συμφωνήσει, στο τέλος διαφώνησε διότι αντιλήφθηκε την μεγάλη αντίδραση που θα τύγχανε από το λαό, κι έτσι απεφεύχθει η ένωση που τόσο επιθυμούσε ο Τίτο εκμεταλλευόμενος το εμπερίστατον του τότε ελληνικού κράτους. 

            Ως γνωστόν, το αυτο – ονομαζόμενο μακεδονικό έθνος είναι ιστορικά ανύπαρκτο. Πρόκειται για μια πλαστογράφησης της ιστορίας. Οι κάτοικοι της σημερινής Fyrom είναι Βούλγαροι, Σέρβοι, Βλάχοι, Αλβανοί (το 30%), Τούρκοι και Ρουμανό-βλαχοι. Η δε γλώσσα τους είναι μια παραφορά της βουλγαρικής γλώσσας. Θεωρώ ότι μέσα στο κράτος αυτό υπάρχουν δυνατές φυγόκεντρες δυνάμεις κι εμείς δεν πρέπει να απαρνηθούμε το όνομα Μακεδονία στην περιοχή αυτή, διότι το Μοναστήρι υπήρξε ελληνικό έδαφος και μεγάλη εστία του ελληνισμού για πολλούς αιώνες.

            Πιστεύω, λοιπόν, ότι το όνομα Ανω Μακεδονία ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα και δεν θίγει τους Σκοπιανούς, ενώ ούτε εμείς απαρνούμαστε την ιστορία μας.